Wet Zorg en Dwang in de praktijk Archief

Afgelopen maand ontving u een nieuwsbrief over de nieuwe Wet Zorg en Dwang. Hierin legden we uit wat de wet inhoudt en hoe deze binnen Vivium wordt toegepast. Om u hier een beter beeld van te geven, delen we graag een voorbeelden uit de praktijk.

Wat is de Wet Zorg en Dwang?
De Wet Zorg en Dwang geldt vanaf 1 januari 2020 en vervangt de Wet Bopz. Doel van Wet Zorg en Dwang is dat onvrijwillige zorg voor mensen met dementie of een verstandelijke beperking zo veel mogelijk wordt voorkomen. Vivium past in principe geen onvrijwillige zorg toe.

Soms kunnen mensen met dementie of een verstandelijke beperking niet altijd (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. De Wet Zorg en Dwang voorziet dan in een aantal mogelijkheden om toch zorg te bieden die noodzakelijk is. Onvrijwillige zorg is een allerlaatste middel. Daarvoor moet een stappenplan worden doorlopen.

De Wet Zorg en Dwang heeft een heel eenvoudig uitgangspunt: onvrijwillige zorg mag niet, behalve als er anders 'ernstig nadeel' dreigt en er geen andere oplossingen zijn om dat te bestrijden. ‘Nee, tenzij...’ dus. Daarbij moet de gekozen oplossing in de praktijk ook blijken te werken en in verhouding staan tot het nadeel dat bestreden wordt. En er moet worden gezocht naar oplossingen die voor de cliënt de minste nadelen hebben.

Wilt u alle informatie over de Wet Zorg en Dwang nog eens teruglezen? Kijk dan op www.vivium.nl/wet-zorg-en-dwang.

Snoezelen
Elk mens is weleens gefrustreerd of boos. Ook mensen met dementie, maar bij hen gaat het uiten van deze gevoelens soms moeilijk en op een andere manier dan bij mensen zonder dementie. Dit kan lijden tot agressie of onbegrepen gedrag. Daarom wordt er gesnoezeld met bewoners.

Snoezelen is een kalmerende activiteit voor mensen met dementie, die de belangrijkste zintuigen prikkelt. Het is een hele persoonlijke manier van zorg aanbieden, die zich richt op lichaamstaal en lichamelijk contact. Door deze zintuigen selectief te prikkelen, kunnen mensen hun emoties en gevoelens uiten. Tijdens het snoezelen wordt er gebruik gemaakt van dingen die de zintuigen prikkelen, zoals muziek en licht. 

Sociaal agoog Hilde Uringa zegt hierover: “Hoe mooi het is dat je als bewoner met dementie ook je minder goede dagen mag hebben. Dagen met frustratie en woede, zij het in je hoofd en/of lichaam en dat daar niet persé medicatie voor gegeven hoeft te worden. Door gebruik te maken van de snoezelen kan een bewoner juist dáár de frustraties en woede laten gaan, om vervolgens hun rust en ontspanning te vinden!”