Blog 8 - Bittere pil of zelfzorg

Als huisarts is hij getraind in het denken in symptomen. Gezondheid betekent: geen klachten. ‘Waar heeft u last van?’ vraagt hij alweer – een automatisme geworden. De wachtkamer is vol. Stil. Geen oogcontact. Geen tijd. Geen zin. De deur piept bij elke patiënt. Net als zijn gewrichten. Zijn eigen gezondheid wankelt. Hoofdpijn. Maar ach, er is altijd wel een pil.

Toch zie ik een verschuiving. De visie van Machteld Huber (van oorsprong huisarts en de grondlegger van het gedachtegoed van Positieve Gezondheid) op positieve gezondheid wint terrein: gezondheid als veerkracht en welbevinden, niet slechts de afwezigheid van ziekte.

Deze bredere kijk is niet alleen waardevol ter preventie, maar ook bij herstel, bijvoorbeeld na hersenletsel. Want eerlijk is eerlijk: leven in voortdurende angst na een CVA (Cerebro Vasculair Accident, oftewel een probleem (accident) met de bloedvaten (vasculair) in de hersenen (cerebrum)) – het gevoel dat elke opwinding je laatste kan zijn – dát wordt zelden benoemd, maar is wel realiteit voor mensen met NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel).

Sinds corona zijn steeds meer mensen bezig met preventieve zelfzorg. Niet alleen pillen, maar ook aandacht voor lichaam én geest. Mijn eigen ervaring – een hersentumor en coma, inmiddels meer dan tien jaar geleden – heeft me dat helder gemaakt.

Zelfzorg is geen luxe, maar noodzaak. Elke dag werk ik bewust aan mijn gezondheid en vertrouw ik op het zelfherstellend vermogen van mijn lichaam én geest.